|
||||||||
|
Nick Cave aan u voorstellen zou eigenlijk niet meer nodig mogen zijn. Iedereen weet wel dat deze nu 66-jarige Australische muzikant, zanger, songschrijver en componist van filmsoundtracks in zijn carrière ook nog actief was als acteur in films, schrijver van poëzie en politiek geëngageerd. In zijn lange muzikale carrière heeft de over een unieke baritonstem beschikkende artiest allerlei punkmuziek, pop- en blues-songs, gothic rock en alternatieve rocknummers gecomponeerd en op plaat gebracht, meestal samen zijn trouwe begeleidingsband ‘The Bad Seeds’ waarmee een twintigtal albums werden opgenomen. Maar in de beginperiode was hij ook actief als frontman van de postpunkformatie ‘The Birthday Party’ en nadien waren er allerlei samenwerkingsvormen met zijn vriend uit ‘The Bad Seeds’: producer en multi-instrumentalist Warren Ellis zoals o.a. bij de garagerockgroep ‘Grinderman’ waar ook Martyn P. Casey (bas en gitaren) en Jim Sclavunos (drums) deel van uitmaakten en als leveranciers van muziek voor films en televisieseries die samen met Warren Ellis werd gecomponeerd en opgenomen. De thema’s die Nick Cave in zijn dikwijls cynische songteksten behandelt gaan vaak over de donkere momenten in een mensenleven zoals geweld, conflicten, religie en de dood of over de liefde in zijn goede en minder leuke momenten. Dat werd allemaal nog meer richtingbepalend na de tragische dood van twee van zijn kinderen. De uit zijn relatie met het Britse model Susie Bick geboren zoon Arthur viel in 2015 van een klip en stortte vele meters lager neer op de rotsen. Een andere zoon Jethro uit een relatie met de Australische Beau Lazenby groeide op bij zijn moeder en leed aan schizofrenie. Hij pleegde in mei 2022 zelfmoord op 31-jarige leeftijd, hoewel deze doodsoorzaak nooit echt werd bevestigd. Het was vooral de vreselijke dood van de amper 15-jarige zoon Arthur die Nick Cave depressief en zwaarmoedig maakte, hetgeen reflecteerde in de donkere songteksten die hij opnam voor de plaat “Skeleton Tree” in 2016 en die hij daarna al treurend heeft gecomponeerd voor het album “Ghosteen” uit 2019. Nu verscheen de meest recente plaat van ‘Nick Cave And The Bad Seeds’ onder de titel “Wild God” met een voor zijn doen vrij optimistische nummers. Nick Cave noemde dit 18e studioalbum zijn ‘ode to joy’ en hij had ze eerst ook gewoon “Joy” willen heten. De song “Joy” maakt echter wel deel uit van de tienkoppige tracklijst en het nummer “O Wow O Wow (How Wonderful She Is)” draagt hij op aan zijn in april 2021 op 61-jarige leeftijd overleden Australische ex-vriendin en geliefde Anita Lane die ook singer-songwriter was en een tijdje deel uitmaakte van de ‘Bad Seeds’. In het nummer kunnen we haar zelfs nog even horen in een geïntegreerde poëtische ‘voice mail message’. Op de video’s bij deze recensie presenteren we u twee tracks uit dit album met eerst de huidige hitsingle “Long Dark Night” in ‘lyrics video’-formaat en daarna volgt de audiovideo van de ook als single verschenen albumtiteltrack “Wild God”. Deze plaat werd door Nick Cave en Warren Ellis geproducet en opgenomen in de van acteur Brad Pitt zijnde Franse ‘Miraval Studios’ in Correns, Var in de Provence en in de ‘Soundtree Studios’ in Biggin Hill, Kent nabij Londen. De ‘Bad Seeds’ die voor de instrumentatie op “Wild God” zorgden waren Warren Ellis (synthesizer, viool, fluit, tenorgitaar en keyboards), George Vjestica (akoestische en elektrische gitaar), Martyn Casey (basgitaar), Thomas Wydler (drums) en Jim Sclavunos (vibrafoon en percussie). Gastmuzikanten bij de plaatopname waren een fluitende Carly Paradis, Colin Greenwood van ‘Radiohead’ op basgitaar, opname-ingenieur Luis Almau op nylon string-gitaar en akoestische gitaar en ‘Double R Collective’ die op enkele tracks voor de backing vocals zorgen. De nummers die ons het meest hebben bekoord op “Wild God” zijn de openingstrack “Song Of The Lake”, de hymne “Conversion” die als een heuse gospelsong uitmondt in een imponente koorzang, naast “Cinnamon Horses”, de albumtiteltrack, de prachtige nieuwe single “Long Dark Night” en de korte gospelgetinte afsluiter “As The Waters Cover The Sea”. De kernboodschap van deze plaat is: ‘de dag dat de pijn van het verlies stopt is de dag dat de overleden geliefden echt dood zullen zijn’. Onze conclusie over dit album: de 18estudioplaat van ‘Nick Cave And The Bad Seeds’ levert geen verrassingen op, maar zeker ook geen teleurstellingen want kwalitatieve en fantastisch georkestreerde songs blijven bij deze topartiest altijd toch weer gegarandeerd, tot grote vreugde van zijn vele trouwe fans die hem zeker live willen meemaken tijdens de komende concerten in Nederland en België. (valsam)
|